Multipel Myeloom, ook wel de ziekte van Kahler genoemd is een kwaadaardige aandoening welke zich vestigt in de plasmacellen. Deze plasmacellen bevinden zich meestal in het beenmerg. Hoe ontstaat deze ziekte, wat is het precies en wat betreft de behandeling hiervan? Dit en meer wordt hieronder beschreven.
Het beenmerg
Het beenmerg is het sponsachtige, zachte weefsel welke zich bevindt binnenin de meeste van onze botten. Het bestaat vooral uit twee cellen: de stromale cellen en de bloedvormende cellen. De stromale cellen houden de structuur van het beenmerg in stand en de bloedvormende stellen zorgen voor de aanmaak van rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. De bloedvormende cellen ontstaan uit zogenaamde ‘pluripotente stamcellen’. De witte bloedcellen spelen onder andere een rol in de afweer tegen eventuele infecties. In deze cellen bevinden zich ook ‘lymfocyten’. De twee belangrijkste typen van deze lymfocyten zijn de B-cellen en de T-cellen. De lymfocyten ontstaan uit de thymus of in de lymfeklieren. Een normale plasmacel nestelt zich uiteindelijk in het beenmerg. Maar er kunnen fouten ontstaan binnen de plasmacellen.
Fouten in het DNA
Er kunnen fouten ontstaan in het DNA binnen de plasmacellen. Wanneer deze fouten ontstaan, kan de plasmacel kwaadaardig worden. Deze kwaadaardige cellen, welke ook wel ‘myeloom cellen’ worden genoemd, zullen zich gaan delen binnen het beenmerg en vormen daarmee ‘haarden’. Er ontstaan dan meerdere haarden binnen het beenmerg, wat het begrip ‘multipel’ (multipele: meerdere) verklaart: het Multipel Myeloom. De plasmacellen zijn toegenomen onderdrukken de normale plasmacellen en daarmee zal dit aantal gezonde cellen verlagen. Omdat deze een belangrijke rol spelen binnen het afweersysteem, zijn patiënten met deze ziekte vatbaarder voor infecties en daaruit voortkomende ziektes.
Symptomen Multipel Myeloom
Deze Myeloomcellen vormen meestal haarden en dus meerdere kwaadaardige cellen bij elkaar. Deze kunnen zich verspreiden door het beenmerg, wat met name daar gebeurt waar het bloedvormende beenmerg zit. Je kunt hierbij denken aan plaatsen zoals de ribben, de heupen, de schedel, de wervelkolom, de bovenarmen en benen. Deze Myeloomcellen hebben een slechte eigenschap. Zij bevorderen namelijk de botafbraak en tegelijk remmen ze de botaanmaak af. Hierdoor ontstaan defecten in de botten en tevens kunnen wervels inzakken. Daarnaast kunnen er ‘spontane’ botbreuken ontstaan. Ook is het mogelijk dat de productie van alle bloedcellen in het lichaam verstoord raakt, wat kan leiden tot bloedarmoede. Verhoogde botafbraak kan zorgen voor het vrijkomen van een verhoogd calciumgehalte uit de botten, hetgeen kan leiden tot nierschade of uitdroging. Daarom zijn de belangrijkste symptomen van het Multipel Myeloom ook nierfuctie verlies, botafbraak, een verhoogd calciumgehalte, pijn in de botten en bloedarmoede. Indien je meer weten wilt over de (mogelijke) symptomen, kijk dan op deze pagina.
Behandeling
Een behandeling voor het Multipel Myeloom is mogelijk. Toch wordt de ziekte als ongeneeslijk beschouwd. Na een behandeling is de kans namelijk groot dat de ziekte terugkeert. De tussentijd kan variëren tussen een aantal jaren tot een korte periode. Er bestaat nog veel onderzoek naar nieuwe, betere behandelingsmethoden. Met de moderne, huidige behandelingen is een klein percentage van de patiënten – tot meer dan 10 jaar – ziektevrij. Hierdoor wordt genezing van de ziekte niet geheel uitgesloten.
Raadpleeg de huisarts
Wanneer er twijfels bestaan, onverklaarbare klachten of andere factoren, raadpleeg altijd een huisarts. Deze kan meer vertellen over de situatie van persoon tot persoon. Een diagnose kan worden gesteld en een eventuele behandelmethode worden opgezet.